wzorzec wg FCI ( 113 b, berger de Brie )

 

wygląd ogólny:
pies typu wiejskiego, odporny, muskularny, zwinny i ruchliwy, o harmonijnych proporcjach i zrównoważonej psychice. Nie bojaźliwy i nie agresywny.
Błędy: ociężałość, delikatny kościec, lękliwość, agresywność.
Wady: Nadmierna agresywność lub tchórzliwość.

wzrost:
wysokość w kłębie- psy 62 - 68 cm, suki 56 - 64 cm. Briard jest psem formatu prostokątnego, dlatego długość musi być wyraźnie większa od wysokości mierzonej w kłębie.
Błędy: psy formatu kwadratowego oraz przekraczające górną granicę wzrostu o nie więcej niż 2 cm.
Wady: Wysokość przekraczająca górną granicę wzrostu o więcej niż 2 cm, lub nie osiągająca dolnej granicy uznanej przez wzorzec. Zwierzęta nie osiągające dolnej granicy nie mogą być użyte w hodowli.

 

głowa:
mocna, dość długa, z krawędzią czołową zaznaczoną w połowie odległości między szczytem głowy, a końcem nosa. Jej owłosienie tworzy wąsy, brodę i brwi zakrywające oczy.
Błędy: Krótka lub zbyt długa głowa, dysharmonia między długością mózgoczaszki i kufy, owłosienie tak bogate, że maskuje kształt głowy, bądź przeciwnie- niedostateczne, zbyt skąpe, zbyt słaby, lub zanadto wyraźny stop.
Wady: wszystkie cechy wyżej wymienione, jeśli są zbyt mocno zaznaczone.

mózgoczaszka:
lekko zaokrąglona w górnej partii.
Błędy: zbyt uwypuklona, płaska lub szeroka, kanciasta.

 

kufa:
ani zbyt wąska, ani zbyt spiczasta.
Błędy: Wąska, bądź spiczasta, zbyt mięsista, z obwisłymi faflami.

grzbiet nosa:
prosty.
Błędy: zbyt długi lub krótki, garbonos.

 

nos:
raczej graniasty, niż okrągły, trufla nosa zawsze czarna.
Błędy: mały, wąski, szary, ze śladami depigmentacji.
Wady: brązowy lub jasny.

zęby:
silne, białe, ściśle do siebie przylegające.
Błędy: brak 1 - 2 trzonowców, przedtrzonowców, lub siekaczy, zgryz nieprawidłowy, przodozgryz kontaktowy.
Wady: brak 3 i więcej zębów, wyraźny przodozgryz ( bez kontaktu ), tyłozgryz.

 

oczy:
ustawione w poziomie, raczej duże, dobrze rozwarte, a  przylegającymi powiekami, ciemnej barwy, o inteligentnym, spokojnym wyrazie. Oczy szare u szarych briardów nie są błędem.
Błędy: oczy małe, kształtu migdałowego, jasnej barwy.
Wady: oczy zbyt rozjaśnione, niejednolitej barwy, o płochliwym, dzikim wyrazie.

uszy:
wysoko osadzone, do niedawna pożądane przycięte, stojące, naturalne nie przylegające płasko do głowy i raczej krótkie. Długość nie ciętego ucha ma być równa, lub nieco krótsza, niż połowa długości głowy. Ucho powinno być porośnięte długim włosem.
Błędy: ucho pokryte zbyt krótką sierścią, zbyt długie w przypadku uszu naturalnych, wadliwie noszone.
Wady: uszy motylowate, pofałdowane, osadzone zbyt nisko pod linia oka, nierównomiernie owłosione, naturalnie wyprostowane ( bez kopiowania ), wyraźnie miękka chrząstka ucha.

 

szyja:
muskularna, wyraźnie odcinająca się od łopatek.
Błędy: zbyt długa, bądź krótka, wygięta, cienka.

klatka piersiowa:
szeroka, głęboka, dobrze wysklepiona, długa.
Błędy: krótka, zbyt wąska, mało głęboka, płaska, bądź zanadto wysklepiona.

 

grzbiet: prosty.
Błędy: łękowaty lub karpiowaty, wyraźnie wyższy od kłębu.

zad:
lekko spadzisty, lekko zaokrąglony.
Błędy: prosty, zbyt skośny, bardzo krótki, wyższy niż kłąb.

 

ogon:
nie cięty, dobrze owłosiony, nisko noszony, tworzący "fajkę" przy końcu, nie wykręcany na boki, sięgający do stawu skokowego, a czasem przekraczający go ( maksymalnie o 5 cm ).
Błędy: zbyt krótki, prosty, krotko owłosiony, podciągnięty pod brzuchem, lub noszony nad linia grzbietu.
Wady: noszony do góry, albo zakręcony nad grzbietem, ślady po zabiegu operacyjnym poprawiającym kształt, lub sposób noszenia ogona.

kończyny:
muskularne, o mocnej kości, proste, dobrze ukątowane.
Błędy: słabe lub krzywe kości, luźna, bądź stroma łopatka, wykrzywione na zewnątrz kolana, iksowata postawa tyłu i francuska postawa przednich kończyn, miękkie śródręcze, krótkie owłosienie.
Wady: kościec słaby ( bez oceny bardzo dobrej ).

 

stawy skokowe:
niezbyt blisko ziemi, dobrze ukątowane, z niemal prostopadle do ziemi ustawionym śródstopiem.
Błędy: zbyt daleko lub zbyt blisko ziemi, źle ukątowane.

łapy:
silne, zaokrąglone ( pośrednie między kocimi, a zajęczymi  ).
Błędy: zbyt długie, płaskie, wąskie, o luźnych palcach, wykrzywiane na do wewnątrz lub na zewnątrz, niedostatecznie owłosione.

 

pazury:
czarne.
Błędy: szare.
Wady: białe.

podeszwy:
twarde.
Błędy: miękkie, zbyt płaskie, nie elastyczne.

 

palce:
zwarte.
Błędy: rozwarte ( luźne ), płaskie, zbyt długie.

ostrogi:
podwójne na obydwu tylnych kończynach. Nawet psy wybitne w typie, ale z pojedynczymi ostrogami nie mogą być premiowane, lub dopuszczane do hodowli. Podwójne wilcze pazury powinny być zbudowane z dwóch części kostnych z pazurami, osadzonych możliwie jak najbliżej ziemi, co zapewnia łapie lepsze oparcie.
Błędy: zbyt wysokie osadzenie ( połowa śródstopia ), brak jednej kości w podwójnej ostrodze ( tzw. wolny pazur  ). Wady: brak po jednej kości w obydwu ostrogach ( obustronnie "wolne pazury" ), brak dwóch kości w jednej podwójnej ostrodze z zachowaniem pazurów, pojedyncze ostrogi, całkowity brak ostróg, jakikolwiek brak pazura.

 

szata:
falista, długa, sucha ( kozia ), o lekkim podszerstku.
Błędy: mało sucha, lekko kędzierzawa, bez podszerstka, włos okrywowy krótszy, miękka.
Wady: włos krótszy niż 7 cm, bardzo miękki, wełnisty.

umaszczenie:
dopuszczalne są wszystkie jednolite kolory oprócz białego i  mahoniowego. Pierszeństwo daje się ciemniejszym odcieniom przy umaszczeniu szarym i płowym. Nie należy mylić dwubarwności z lekkim jaśniejszym odcieniem na kończynach, który jest najczęściej wyrazem depigmentacji. Taki jaśniejszy odcień musi jednak pozostać w harmonii z barwą korpusu ( płowy ciemniejszy i płowy jaśniejszy, czarny ciemniejszy i czarny jaśniejszy, szary ciemniejszy i szary jaśniejszy ). Płowe umaszczenie powinno być ciepłe i jednolite, ani zbyt jasne, ani wyblakłe.
Błędy: czarna barwa z brunatnym lub czerwonym odcieniem, płowa jasna, aż wyblakła, niedostatecznie ciepła, umaszczenie zbliżone do płaszczowego, biała plama na piersi.
Wady: białe znaczenia ( plamy ) na ciele i łapach, białe lub mahoniowe umaszczenie, dwubarwność rozumiana jako odmienne ubarwienie włosa i skóry ( skóra niebieskawa powinna być pod czarną i szara sierścią, skóra różowa pod sierścią płową ). Umaszczenie płaszczowe lub jasne.

 

poprawki do wzorca

Ostatnia poprawka dotyczy kopiowania uszu. Wzorzec nie preferuje już uszu przycinanych. We Francji, podobnie jak w wielu innych krajach europejskich, obowiązuje zakaz kopiowania uszu i ogonów.